De naamsbekendheid van dit museum blijkt erg laag te zijn. Het gemeentemuseum Den Haag krijgt daarom in het najaar van 2019 de naam Kunstmuseum Den Haag. Directeur Benno Tempel: “Met Kunstmuseum Den Haag verwoorden we wat we zijn: een museum dat mede is opgericht door kunstenaars. Een museum waarbij er eerder kunst was dan een gebouw. Een museum dat is gevestigd in een kunstwerk, want het Berlagegebouw is daadwerkelijk onderdeel van de collectie van het museum. En ook een museum dat onlosmakelijk is verbonden met de stad Den Haag en haar inwoners.”

Op 20 november hebben we het gemeentemuseum bezocht in Den Haag, onder leiding van mevrouw Kadri, heer Kouwenhoven en mevrouw Brand. Bij aankomst werden we in twee verschillende groepen gesplitst die beiden een eigen gids hadden. We gingen als eerst naar een vrij donkere ruimte waar we het beroemde schilderij van Mondriaan mochten bekijken "Victory Boogie Woogie". De gids vertelde dat de schilderij nog niet af was. Dat was te zien aan de stukjes gekleurde tape op de schilderij waar eigenlijk verf moest zitten. Ook zei ze dat er verschillende theorieën waren over wat het moest voorstellen; ze legde er twee uit. Ten eerste heeft het te maken met de jazz muziek: Boogie Woogie. In de schilderij waren snelle en langzame melodieën weergegeven. De tweede theorie was dat de schilderij een plattegrond was van New York. Hij maakte de schilderij namelijk toen hij erheen was verhuisd. De gids vroeg ons na haar uitleg twee verschillende foto's te maken van een plek op de schilderij: één waar veel beweging te zien was en één waar het dus rustig was. Hiernaast zijn mijn gekozen plekken te zien. Op de bovenste foto heb ik gekozen voor grote vlakken naast elkaar. Dit moet de rust voorstellen. Daaronder heb ik voor de kleine vele blokjes gekozen die de beweging vertegenwoordigen in de schilderij. Het is namelijk dynamischer op dat vlak.

Daarna kregen we met zijn tweeën een opdracht. We kregen magnetische vlakken en moesten zo met een Mondriaan concept rust of beweging laten zien. Dominique Ijzerman en ik kregen de opdracht voor rust en we moesten het in ongeveer vier minuten in elkaar zetten. Hier is onze uiteindelijke resultaat.

Hierna zijn we langs veel schilderijen gelopen en hebben we veel informatie meegekregen. Het ging vooral over de schilders in de stroming van 'De Stijl' en hun ontwikkeling in de kunst. Zij gingen van de meest realistische kunstwerken steeds verder terug naar de oorspronkelijk vorm en kleur van voorwerpen en andere dingen. Een bekende voorbeeld hiervan was de boom van Mondriaan. In zijn studies van bomen zijn de eerste fases van Mondriaans ontwikkeling naar abstractie te zien. 

Het was een erg leerzaam en productief bezoek. Ik heb veel nieuwe dingen geleerd over verschillende kunstenaars, waaronder Piet Mondriaan. Het was leuk om het schilderij 'Victory Boogie Woogie' eindelijk in het echt te zien. Ik heb hem namelijk vaak gezien op het internet of op tv, dus ik vond het erg interessant om er meer over te weten te komen. Ook was het leuk om allerlei andere beroemde schilderijen te zien in het echt, dat is toch iets anders. Het museum zag er fraai en netjes uit. Ook zag het er heel modern uit van binnen en dat is iets dat ik niet had verwacht, aangezien de buitenkant van het gebouw. Wat ik jammer vond, was dat ik het gevoel kreeg dat sommige schilderijen en kunstwerken weinig aandacht leken te krijgen van het museum. Er hing dan een schilderij net om te hoek en die liep je dan gewoon voorbij. Ik vind dat je als museum alle schilderijen een evenwaardige kans moet geven om bekeken te worden en het dan aan de bezoeker is om te beslissen hoe belangrijk zo een werk nou is. Voor de rest was het een leuke ervaring en ik zou er graag terugkomen om alles aandachtiger te bekijken.

Recensie door J.oskam46 (2 mei 2014)

Nog even en dat gaat de collectie van het Mauritshuis weer terug naar de eigen stek. Een hele aderlating voor het gemeentemuseum. Maar ook zonder die collectie is het helemaal de moeite waard het museum te bezoeken. De Stijl en andere moderne stromingen zijn er volop te vinden; een tentoonstelling van Mark Rothko staat aangekondigd voor de tweede helft van 2014. Wow! Net als het Groninger Museum spant Den Haag zich in om actueel te blijven en daar slaagt te buitengewoon in. Okay, het Stedelijk heeft de naam, Den Haag de daad. Ik kan er maar niet genoeg van krijgen en bezoek zeker eens per twee jaar dit museum. En nog nooit ben ik teleurgesteld.